Uit de nieuwsbrief Interval van Huismuziek Twente
Samenspeeldag 23 september 2023
De samenspeeldag ‘nieuwe stijl’
Het is wat vreemd om bij de start van een nieuw seizoen direct verslag te doen van de grootste activiteit van ons seizoen. Een grote samenspeeldag, ook toegankelijk voor niet Huismuziekleden, zou je eigenlijk later in het jaar verwachten maar in de
nasleep van de Covid-jaren is er besloten om eventuele medische risico’s zoveel mogelijk te beperken en dan is september opeens een heel geschikte maand. Ook de opzet was dit jaar anders, namelijk een programma van 12 tot 16 uur in plaats van een hele dag, en dat programma was vervolgens opgesplitst in drie delen. Dat alles vraagt natuurlijk nog wel om evaluatie door de deelnemers en door Anna Stegmann, de dirigent voor deze dag.
Het samenspelen zelf, want daar gaat het uiteindelijk toch om, was aan de reacties van de deelnemers te merken echt een succes. Anna had een heel uiteenlopend programma samengesteld, met een stuk van Rafael Meyer dat vooraf wel enige
deining had veroorzaakt omdat het echt te moeilijk leek, en daarnaast enige koralen van Bach en als uitsmijter tenslotte de Rendsburger Tänze van Hans Poser. In een
vrolijke en ontwapenende mix van Nederlands, Duits en Engels leidde ze ons ontspannen door deeltjes van het stuk van Meyer en bovendien maakte Anna ons duidelijk dat je Bachs koralen kunt benaderen op een manier die veel dieper gaat dan alleen maar het spelen van de nootjes. Poser ten slotte, dat moest gewoon lekker voluit, en dat deden we dan ook. Kortom, een heerlijke lange middag muziek maken! Het was dan ook niet vreemd dat na afloop een van de deelnemers hardop
droomde over ooit een middag alleen maar Bach spelen onder Anna’s leiding. Of dat ooit gaat gebeuren? Wie zal het zeggen…
Anna is voor Huismuziek Twente geen onbekende, zij leidde onze samenspeeldag in april 2019.
Anna komt uit Münster, de stad waar ze begon met haar blokfluitstudie. Later trok zij naar Amsterdam om daar aan het Conservatorium verder te studeren. In 2011 behaalde zij met lof
haar master-diploma.
Sinds haar komst naar Amsterdam heeft zij een indrukwekkende cv opgebouwd als vast lid van de ensembles The Royal Wind Music en Ensemble Odyssee, als gastmusicus bij befaamde ensembles voor oude muziek en als prijswinnaar bij belangrijke concoursen. Zij was een van de initiatiefnemers voor de Open Recorder Days Amsterdam, een tweejarig meerdaags blokfluitfestival waar ze nog steeds zeer actief bij betrokken is. Daarnaast is ze
ook docent, onder andere aan de Royal Academy of Music in Londen, en geeft ze masterclasses en leidt ze allerlei samenspelactiviteiten.
Meer over Anna vind je op haar website www.anna-stegmann.com
Interval April 2022
Samenspeeldag 17 september 2022
Het bestuur hoopt van harte dat we in 2022 eindelijk weer een hele dag kunnen samenspelen en om die kans zo groot mogelijk te maken is er gekozen voor een vroegere datum dan anders, namelijk al op 17 september! De reden is simpel: de kans op een herleving van het covid-virus is dan het kleinst.
De leiding voor deze dag berust bij de Belgische blokfluitist Tom Beets. Tom is een heel ervaren concertmusicus: al vanaf zijn achttiende maakte hij een kleine twintig jaar deel uit van het fameuze Flanders Recorder Quartet dat over de hele wereld concerten gaf. Bovendien is Tom een begenadigd docent, zowel als artistiek leider van de Blokfluitdagen Mechelen (België) als van de Britse Early Music Summer School (zie de foto). Ook is hij lid van de redactie van het tijdschrift ‘blokfluitist’.
Welk programma hij ons voorschotelt, is nog niet bekend, maar het wordt ongetwijfeld de moeite waard! We houden jullie op de hoogte.
Interval november 2021
In de INTERVAL van juni 2021, hadden we het over ‘veel goede signalen’ die een uitweg uit de corona-ellende leken te wijzen. Ondertussen weten we dat een deel daarvan zeker de goede kant uit wees: we kunnen weer tweewekelijks bij elkaar komen en we kunnen ook weer beginnen met voorzichtig plannen maken. Tegelijk zijn er ook tegenvallers: al die activiteiten moeten wel gebeuren binnen strakke kaders, en als je mee wil spelen, moet je gevaccineerd zijn of heel recent getest. Kortom: dit Huismuziek-glas is naar believen half leeg of half vol, en dat zal nog wel even zo blijven. Het bestuur kiest in deze situatie graag voor het halfvolle glas en gaat proberen alles zoveel mogelijk weer ‘zoals vroeger’ te laten lopen. Dat betekent in elk geval dat er geen schriftelijke ledenraadpleging zal zijn dit jaar, maar we gaan een gewone fysieke jaarvergadering houden. Het betekent ook dat de groepen zoveel mogelijk blijven doorspelen en dat we voorzichtig gaan proberen om in 2022 een ensembledag te organiseren. Tegelijk beseffen we dat alles wat we plannen, compleet ‘onder voorbehoud’ gebeurt, die les hebben we de afgelopen twee jaar wel geleerd, maar als de situatie verandert, zoeken we opnieuw naar een weg waarop we verder kunnen. Tot die tijd wensen we iedereen heel veel plezier bij het musiceren, en laten we vooral niet vergeten dat er al heel veel mooie jaren geweest zijn.
Interval juni 2021
De vorige INTERVAL verscheen ter gelegenheid van Kerstmis 2020 en de inleiding van dat nummer beschreef wat er in dat eerste coronajaar binnen Huismuziek gebeurd was, van het stilleggen van speelgroepen, het afzeggen van speciale muziekdagen, een digitale jaarvergadering en een tijdelijke herstart van activiteiten tot het moment van totale stilstand.
Hoe wrang het ook klinkt: 2021 is tot dusver heel wat rustiger… We konden tot nu toe niets ondernemen en het is best nog onzeker wanneer we opnieuw kunnen starten. Maar toch, er zijn op dit moment gelukkig veel goede signalen. Velen van ons zijn al gevaccineerd of zijn dat binnenkort, de overheid heft ook steeds meer beperkingen op en voor ons wordt het dus zaak om ons voor te bereiden. Op dit moment is dat allemaal nog heel beperkt, maar in elk geval is er een begin. Laten we hopen dat dat beginnetje snel kan uitgroeien tot een compleet Huismuziek-programma.
Interval 2020
In verband met de COVID-19 pandemie zijn alle geplande activiteiten komen te vervallen.
Interval oktober 2019
Wat is geweest:
Samenspeelmiddag 12 oktober 2019
Soms zijn er momenten dat je moet erkennen dat je je hebt vergist. Toen ik de muziek zag die we op 12 oktober zouden gaan spelen, was ik een beetje teleurgesteld. Het waren allemaal kleine stukjes, simpele nootjes, overzichtelijke ritmes…, ik kon me niet goed voorstellen dat dit echt de moeite waard zou zijn. Tja, en dan is dit het moment waarop ik boete doe: die stukjes waren wel niet zo moeilijk, maar ze eisten wel precisie en prima samenspel voordat ze echt goed klonken, en bovendien was Jeanne van der Linden, onze dirigente op deze middag, beslist niet van plan om met halve resultaten genoegen te nemen. Ik beken het, met het schaamrood nog lichtjes op de wangen: ik had me compleet vergist, het werd een heel boeiende, enthousiaste middag muziek maken
Deze foto laat mooi zien hoe er gewerkt werkt, tot in de details van de zuiverheid toe!
Bovendien bood deze middag nog andere verrassingen. Ik ben bijvoorbeeld van Maaike Dessens gewend dat ze enthousiast vóór een groep staat, niet dat ze basgamba spelend op de achterste rij zit en zeker niet dat ze haar cello-spelende dochter Nieke meebrengt, maar wat mij betreft mag dat nog veel vaker gebeuren! Die rijke baslijn met twee cello’s, twee gamba’s en twee basblokfluiten werd bovendien nog versterkt door es-hoorniste Dies Kooij. Vooraf was er wellicht de angst dat een hoorn wel eens te hard zou klinken, maar eerlijk gezegd betreft klonk het perfect. Ik hoop echt dat we vaker in zo’n samenstelling kunnen spelen en dan mag de hoorn nog wel wat opvallender ingezet worden. Wat was dit een lekkere middag muziek maken!
Interval April 2019
Wat is geweest...…. 
Samenspelen in Oele, met Anna Stegmann.
Als je aan een goede vriendin vraagt of ze misschien een samenspeeldag wil leiden met een groep mensen die zij helemaal niet kent, neem je een risico: stel dat het die dag niet lekker loopt…! Natuurlijk spookte zo’n gedachte weleens in mijn achterhoofd toen ik namens het bestuur contact opnam met Anna Stegmann, maar eigenlijk wist ik zeker dat alles goed zou gaan. Dat was ook zo, dat samenspel op 6 april jl. werd een bijzondere en heel geslaagde ervaring. Bijzonder was het direct al vanwege de instrumenten, want een bezetting met twee sopranino’s, twee celli, een basgamba, basblokfluiten in C en een Paetzold-subbasblokfluit naast de gebruikelijke sopraan-, alt- en tenorblokfluiten en de dwarsfluiten had ik nog nooit meegemaakt bij Huismuziek Twente. Anna had bovendien gezorgd voor een mooi, afwisselend repertoire, van een pikant chanson van Thomas Créquillon via de ernst van enkele koralen en een koraalprelude van Bach tot een volksliedje uit Venetië waarin de sopranino’s zich konden uitleven. Die stukken stelden best wel eisen, het was ook al snel duidelijk dat Anna alle partijen echt goed wilde hebben en dan duurde het soms even voordat we tutti verder speelden, maar het leverde heel mooie resultaten op.
Een van de leuke zaken op zo’n dag is de groeiende wisselwerking tussen docent en ensemble. Wij leerden van Anna, Anna leerde van ons. Zo weet zij nu dat in de Nederlandse muziektaal Cis niet klinkt als ‘sis’ en Fis niet rijmt op ‘vis’. En mij bleef bij hoe zij haar waardering uitsprak: Brava! als een vrouwelijke deelnemer iets moois liet horen, Bravo! toen ik, de enige man in het gezelschap, een paar tonen uit de Paetzold-fluit wist te halen, Bravi! voor ons allemaal nadat we een stuk echt goed hadden gespeeld. Ik pak voor mijn waardering graag terug naar het sissen der Cissen en het brava in de vergrotende trap: Bravississima, Anna! Wat een fijne dag was dit!
En niet te vergeten natuurlijk: Bravississimo, Hannes, je bospaddenstoelensoep was van grote klasse!, Bravississimi, speelgroep Enschede, voor die overdaad aan heerlijk koek en gebak!
Het Ad Hoc-ensemble bij de Kaliber Kunstenschool
Op zaterdag 23 maart organiseerde de Kaliber Kunstenschool samen met de muziekschool in Nordhorn een blokfluitdag in Enschede. Een van de mogelijkheden van die dag was om in te schrijven voor workshops ‘ensemble spelen’, gegeven door leden van het Royal Wind Music-ensemble. Dat leek ons bij Ad Hoc een goede gelegenheid ons samenspel wat bij te spijkeren. Gelukkig was de cello met Jeanine ook welkom en zo werden we als het ‘echte’ Ad Hoc-ensemble, ‘met cello’ toegelaten, in tegenstelling tot de willekeurig bij elkaar gezette groepjes van mensen die zich individueel hadden opgegeven.
Jeannette was die dag afwezig, zodat we het zonder de steun van de piano moesten zien te klaren. We hadden vier stukken muziek uitgekozen, die we al langer spelen, en we werden drie maal vijf kwartier onder handen genomen door telkens een ander lid van de Royal Wind Music.
In de laatste workshop, gegeven door de Portugese Filipa Pereira, moesten we om de beurt de leiding op ons nemen en daarbij het begin, tempo en eind aangeven. Omdat we dat altijd aan de sopraan overlaten, had het nog wel wat voeten in de aarde voordat we dat naar tevredenheid van Filipa deden. Het moest telkens opnieuw!
Als afsluiting lieten diverse ensembles, waaronder een groep oudere kinderen, horen waar ze die dag mee bezig waren geweest. Wij vonden dat we als ‘oudjes’ maar eens iets totaal onverwachts ten gehore moesten brengen en dus speelden ‘Someone to watch over me’ van George Gershwin. Het had misschien wat swingender gekund, maar we speelden op safe!
Gelukkig konden we daarna bij Jeanine, die vlak bij woonde, even bijkomen met een glaasje wijn, voordat we ons op de harde banken van de Lasonderkerk neerzetten om te luisteren naar een fantastisch concert van de Royal Wind Music. Alle jonge blokfluitleerlingen mochten meehelpen bij de slotact.
Een dag die voor herhaling vatbaar is!
De jaarvergadering 2019
Kulturhus Borne, 9 maart 2019: jaarvergadering van Huismuziek Twente, gevolgd door samen muziek maken met Maaike Dessens!
Muziek maken is heerlijk natuurlijk, zo’n vergadering klinkt dan wellicht als een verplichting, maar gelukkig dachten veel Huismuziekleden daar anders over. De opkomst was groter dan in vorige jaren en de agenda leidde niet tot moeizame beraadslagingen, dus kon Maaike mooi op tijd gedurende twee uur met een lekker grote groep aan het werk, enthousiast en muzikaal stimulerend als altijd!
Interval februari 2019
Nieuwjaarsbijeenkomst, 12 januari 2019
Dit jaar spelen we niet in het historische Stift in Weerselo maar in het Kulturhus in Borne. Die voor mij nog onbekende locatie ligt boven een parkeergarage die de Bijenkorf heet. Je kunt er gratis parkeren en zonder nat te worden naar binnen. De zaal beneden is prettig ruim. Na ontvangst met kniepertjes, thee, koffie en Glühwein heet Louise ons en Gerrit Baas van harte welkom. Gerrit heeft veel ervaring met muziek en het dirigeren van koren en hij vervangt nu Maaike Dessens. De muziek is wel uitgezocht door Maaike en zij verzorgde ook de indeling en bezetting. Louise wenst iedereen een gelukkig, muzikaal en gezond nieuw jaar. Gerrit begint met Buxtehude, het Kyrie. Stem voor stem worden we degelijk voorbereid op het samenspel, met een mooi resultaat. Meteen ben ik de grijze grauwe wereld van buiten vergeten. Dan snuffelen we aan La Rondinella van JohnWard, dat iets te pittig blijkt. Voor de Echo Song van Orlando di Lasso verandert Gerrit de opstelling in twee koren, of zo je wilt twee orkesten. In die opstelling beginnen we ook aan Praetorius‟ Allein Gott in der Höh sei Ehr. De pauze is vol van gezellig geroezemoes en natuurlijk worden er onderling zaken geregeld. Het Ad Hoc-Ensemble spreekt hier bijvoorbeeld nieuwe samen-speeldata af, als start voor het nieuwe jaar. Ter afsluiting pakken we terug naar Di Lasso‟s Echo Song, leuke muziek die al aardig begint te klinken. Na het spelen bedankt onze voorzitster Gerrit voor het invallen en overhandigt hem een flesvormige attentie. Het muziek jaar 2019 is mooi begonnen!
Kerstmuziekmiddag, 15 december 2018
De deelnemers aan de Kerstmuziekmiddag in de Stefans-Hof in Borne werden ontvangen met een welkomstwoord van onze voorzitter Louise van Haaften en met een lekkere kop koffie of thee en een heerlijk stukje kerststol. Dat laatste lieten wij ons eerst goed smaken, voordat wij met dirigent Ronald Moelker aan de slag gingen. Hij verzekerde ons dat de Herdertjes vanmiddag niet langs zouden komen, maar dat wij muziek zouden gaan spelen rondom het lied A solis ortus cardine, een hymne die gezongen wordt tijdens de Lauden in de kersttijd. Deze hymne is door diverse componisten op heel verschillende manieren muzikaal vormgegeven. Wij begonnen met het spelen van het koor Gaudet chorus celestium, dat eigenlijk de zevende strofe is van die grote hymne. Dat was hier een gregoriaanse melodie die opgeschreven was in een vierkwartsmaat, in een bewerking van Ronald voor een huismuziek-ensemble. Daarna kwam de muziek voor het begin van de hymne, in een zetting van een onbekende middeleeuwse componist. Die muziek is overgeleverd in een manuscript dat bewaard wordt in een kasteel In Trent (Italie), een handschrift dat minimaal vierhonderd jaar oud is. Dit vijftiende-eeuwse stuk is vierstemmig: een cantus, de hoogste zanglijn, ondersteund door drie tenor-partijen. Vervolgens speelden wij de mooie muziek die componist Gilles Binchois (ca. 1400- 1460) had gebruikt voor zijn versie van deze hymne en daarmee belandden we in de muzikale opvattingen van de Vlaamse polyfonie, met een meerstemmigheid waarin elke partij zijn eigen weg lijkt te gaan. Toen was het even tijd voor een pauze en konden wij de kelen smeren met koffie en thee en voor de liefhebber was er nog een stukje kerststol. Kortom, wij werden goed verzorgd. Na de pauze gingen we onder Ronalds leiding bezig met Gaudet chorus celestium van componist G.P. da Palestrina, een van de grootste renaissance-componisten. Wij mochten met onze muziek laten horen hoe een Hemels koor de hemelen vervult, zoals de Latijnse tekst zegt. Natuurlijk kon Ronald niet helemaal om de bekende kerstmuziek heen. Met een verwijzing naar het feit dat In heel veel kerken met de kerstdagen Stille Nacht gezongen zou worden, legde hij ons een bijzonder arrangement voor: het Oostenrijkse lied van Franz Grüber en Joseph Mor heette opeens Noche de Paz, een arrangement dat rond 2000 in Venezuela was gemaakt. Dat leek een mooie afsluiting, maar plotseling ontdekten we dat we een partituur over het hoofd hadden gezien, namelijk een versie van A solis ortus cardine van de zestiende-eeuwse componist en muziekleraar Adrien Petit Coclio. Dat stuk konden we natuurlijk niet overslaan, maar daarna hebben wij helemaal in stijl tot slot nog een keer Noche de Paz gespeeld, waarna Louise Ronald bedankte voor de fijne muziekmiddag. Een middag waarop wij niet alleen kennis mochten maken met muziek rondom A solis ortus cardine, neergezet door diverse componisten, maar waarop we ook flink wat achtergrondinformatie meekregen!
Ad Hoc-Ensemble
Kerstconcert in ‘De Zonnestraal’ te Oldenzaal, 11 december 2018
Daar zitten ze dan in een halve cirkel in de recreatiezaal, de acht leden van het Ad Hoc-Ensemble van Huismuziek Twente: Maaike (sopraan) , Anita (alt), Madeleine (alt), Hans (tenor), Erna (tenor), Louise (bas), Jeanine (cello), en Jeannette (piano). Maaike heeft ze begeleid bij de voorbereiding en vervangt Jannie die ziek is. Ze hebben zich grondig voorbereid voor de uitvoering van dit kerstconcert op de kerstmiddag in „De Zonnestraal‟ te Oldenzaal. De ruimte is in kerstsfeer versierd. De bewoners en andere belangstellenden komen binnen en krijgen koffie/thee met iets lekkers erbij. Het programma en de teksten van de meezingliederen ligt op tafel. Voor de pauze begint het ensemble met drie meezingliederen: Nu zijt wellekome, De herdertjes lagen bij nachte en Wij komen tesamen. Daarna brengt het ensemble de Pastorale van Corelli ten gehore, draagt een van de begeleidsters een gedicht voor en speelt de groep Dies et laetitiae. Dan volgen Eer zij God in onze dagen, ’t Is geboren het God’lijk Kind en het Oldenzaalse kerstlied Een kindelien zo lovelik. Hans geeft bij dit laatste lied een korte toelichting. Naarmate het programma vordert en een aantal aanwezigen enthousiast mee gaat zingen, komt de stemming er steeds meer in. Mijn buurvrouw vertelt me blij: “Ik zong vroeger ook bij een koor”. Een enkeling reageert emotioneel. Vooral de echte Oldenzalers zingen het Oldenzaalse Kerstlied uit volle borst mee. Na de pauze begint Ad Hoc opnieuw met drie meezingliederen: Er is een Kindeke geboren, Hoe leit dit Kindeke, en O Kindeke klein, en veel van de aanwezigen delen daar graag zingend in mee. Het In dulce jubilo van het orkest leidt tot de voordracht van een tweede gedicht en daarna volgt Courante O herders, laat uw bokskens en schapen van Michael Praetorius. Het ensemble is daarin zo goed op dreef dat het dartelen van de dieren prachtig herkenbaar is! Het slot van het concert is natuurlijk voor iedereen bedoeld en zo werkt het ook: bij het overbekende We wish you a Merry Christmas en het Stille Nacht, Heilige Nacht zingen er heel veel mensen mee. Na een kort dankwoord van de leiding en opgetogen reacties van de bewoners wordt er nog even nagepraat onder het genot van een hapje en een drankje. Trots op de mensen van het ensemble en in muzikale kerstsfeer rijd ik door de schemer naar huis.
Interval november 2018
Wat is geweest:
Samenspelen met Ester van der Veen
Zo’n prachtige zonovergoten dag was het op 13 oktober, toen bijna dertig leden van Huismuziek bij elkaar kwamen bij en in de Stiftsschool… Eigenlijk jammer om binnen te gaan zitten, maar muziek maken is natuurlijk ook een groot genoegen! Dirigente-van-de-dag Ester van der Veen had een mooi programma bij elkaar gebracht dat uitging van de muziek van Venetië omstreeks 1600 en de invloed daarvan buiten Italië, en met de energie die we zo goed van Ester kennen, gingen we aan de slag. Dat leidde tot allerlei nieuwe muzikale ervaringen, muziek van Orlando di Lasso of van Banchieri speel ik niet elke dag, en we leerden ook enkele echte Estermuziektermen, zoals de ‘struikelrust’ en ‘spooktonen’ waar we volgens haar niet bang voor moesten zijn. Trekjes van die Venetiaanse muziek zoals de dubbelkorigheid brachten wel een niet-muzikale zaak aan het licht: velen van ons schuiven niet meer zo gemakkelijk door een oerwoud van muzieklessenaars op zoek naar een nieuwe plek in een ander koor. Gelukkig kwamen we daar wel doorheen, net zoals de tenoren toch echt aan het spelen kwamen nadat andere stemmen veel aandacht hadden gekregen. En, ook dat past bij de gedrevenheid van Ester, het was al duidelijk 4 uur geweest toen we haar waarschuwden dat het echt afgelopen was. Wat mij betreft: een heerlijke muziekmiddag!
Interval juni 2018
Wat is geweest:
Samenspel in Weerselo, met María Martínez Ayerza.
Op 7 april 2018, de eerste echte zomerse lentedag, kwamen we als leden van Huismuziek Twente bijeen in de Stiftschool te Weerselo. Ons doel: samen muziek van grote componisten tot klinken brengen. De ontvangst, deze keer door de speelgroep Hengelo, was als vanouds allerhartelijkst, met koffie en allerlei lekkers waaronder Mozart-Kugeln (uit Salzburg natuurlijk). Heel toepasselijk, want voor deze dag stond de ouverture van Die Zauberflöte op het programma.
De enthousiastelingen die wél konden komen, we waren al met al met 22 personen, brachten de tijd door met aangename kout tot het startsein werd gegeven om onze instrumenten tevoorschijn te halen.
Vanaf dat moment was de leiding in de zeer bekwame handen van María Martínez Ayerza, bekend van ensembles als The Royal Wind Music, die voor het eerst een samenspeldag verzorgde voor Huismuziek Twente. María had een heel afwisselend programma samengesteld: van late renaissance tot de swingmuziek van Glenn Miller!
We startten met een canzon van Giovanni Gabrieli dat toch wat moeilijker bleek te zijn dan het er uit zag. Daarna volgden Mozarts ouverture voor Die Zauberflöte en van Rachmaninoff Blazhen muzh, een deel uit zijn grote koorwerk Vespers. We sloten af met Glenn Miller, jawel, die van Moonlight Serenade! Vooraf was er vooral bij de altspelers enige paniek omdat de partituur er echt moeilijk uitzag, maar María wist die spanning prima weg te werken en na een half uur klonk het stuk heel mooi. Zoiets kan dus ook op blokfluit. Al die muziek zal nog lang in onze gedachten nazingen.
Tussendoor hadden we een paar kleine pauzes en een langere pauze tussen de middag, die we besteedden aan het consumeren van hapjes en drankjes en de gebonden tomatensoep van het Stiftrestaurant, waarvan ik het recept wel zou willen hebben. Ook was het prettig om in die pauzes enige trouwe Huismuziekleden wat nader te leren kennen en bovendien kon dat allemaal in echt stralend, zomers aandoend weer! Het hartelijke welkom door Louise van Haaften en het dankwoord van Thijs Weststrate deden dirigente María zichtbaar goed. De dank van alle aanwezigen voor haar inzet werd concreet gemaakt met een fles Mesta, wijn uit Cuenca (Spanje) waar María geboren is, en een stukje Oud Oldenzaal (ja, die kaas bestaat echt!), maar volgens Thijs had die naam niets met de deelnemers te maken… Al met al was het een dag om niet snel te vergeten, met heerlijk weer, een prima organisatie en prachtige muziek. Graag tot ziens in Weerselo!
Nieuwjaarsreceptie en speelmiddag - 13 januari 2018
Tradities zijn er om het leven te veraangenamen. De Nieuwjaarsmiddag van Huismuziek is zo‟n heerlijk begin van het nieuwe Huismuziekjaar. Vertrouwd is het gezellige geroezemoes aan het begin. Circa 25 leden van Huismuziek Twente wensen elkaar de beste wensen. In de sfeervolle zaal van het
Stiftschooltje knisperen de kruimelende kniepertjes direct al onder onze voeten. De basis voor een mooie speelmiddag!
Maaike Dessens stond deze middag garant voor een goede voorbereiding en leiding. Zij had ons een gevarieerd en overvloedig repertoire toegestuurd. De zaalopstelling deelde zij dubbelkorig in.
We begonnen met V’amo di core dat Wolfgang Amadeus Mozart in 1782 schreef. Dit bleek een driekorige canon te zijn en dat past mooi in de jaren geleden door Arie Koorneef ingestelde traditie van een nieuwjaarscanon. Mozart had het alleen een beetje merkwaardig op papier gezet, maar dat legde,Maaike net zo lang uit tot we het snapten.
De Intrade en Paduana van Johann Schop zijn twee delen uit een Suite van deftige dansen. Hij schreef het ergens tussen 1590 en 1667. Ik moest al weer aan Arie denken die ons altijd wees op de eerbiedwaardige leeftijd, die sommige componisten in oude tijden toch bereikten.
FANFARE FOR A FESTIVAL van Colin Hand (1929-2015) baarde bij het thuis studeren veel muzikanten zorgen. Vanaf de bladmuziek leek het een grillig ritme, maar Maaike stelde ons gerust: “Het gaat lukken.”En dat deed het, maestoso.
In de pauze was er weer een glaasje glühwein of een kopje thee met nog meer kniepertjes. Dit alles werd, met assistentie van het bestuur, in de puntjes verzorgd door Willy Margadant, die daarmee ook al een traditie heeft opgebouwd.
Na de pauze kwam Canzon XXIV a 8 uit 1608 van Gioseffo Guami, alweer een dubbelkorig stuk. Fijn om te spelen en mooi om te horen. Als laatste nummer stond BATTAGLIA A DOPPIO CORO van Adriano Banchieri op de standaard. Een dubbelkorig strijdlied waarmee we een fijne speelmiddag afsloten.
Maaike wenste iedereen een fijn muzikaal jaar. Tot slot ruimden we met z‟n allen de zaal op met een hoofdrol voor Erna die de kniepertjeskruimels bijeen veegde.
En ja, twee delen van Bataglia a 8 van Gabrieli en Taffel-Consort van Simpon bleven ongespeeld. Die hebben we dus nog te goed voor een volgende keer. Daar zetten we wellicht in de toekomst de traditie mee voort!
Interval december 2017.
Wat is geweest:
Vitaliteitsbeurs Enschede 31-10-2017.
Een Vitaliteitsbeurs, daar mag Huismuziek niet ontbreken vond men in de groep Enschede en het Ad Hoc Ensemble, al was het alleen maar om te laten zien hoe gezamenlijk muziek maken mensen vitaal houdt. Vandaar dan ook dat verschillende Huismuziekleden afgelopen oktober actief waren op de Vitaliteitsbeurs in Enschede. Het werd nog veel vitaler toen er bovendien twee andere generaties ook aanwezig bleken! De foto’s laten er iets van zien.
Toen we 65 werden…
Het is alweer de tweede helft van december, buiten is het miezerig en grijs en grauw, echt een dag om het bureau leeg te maken en werk aan te pakken dat (te) lang is blijven liggen. Voor INTERVAL betekent dat terugkijken naar 14 oktober 2017, de dag waarop we de 65e verjaardag van Huismuziek Twente vierden. En wat een prachtige dag was dat! Op de eerste foto in deze INTERVAL zie je het al door de ramen van het Oeler Schooltje: een schitterende, zonovergoten herfst, en dat op een werkelijk idyllische plek.
Wat je op die foto ook ziet, maar dan in het schoollokaal zelf, is hoe geconcentreerd we die dag aan het musiceren waren. Je merkt aan alles hoe goed voorbereid we waren, tot aan de wasknijpers toe. Ook wanneer de viool even mocht rusten, was er toch volop aandacht, en dat had werkelijk alles te maken met de kwaliteiten van de man op foto 2, Sacha Mommertz! In het overleg met de jubileumcommissie had hij beloofd dat wij feestelijke muziek zouden spelen en dat was dan ook het geval. Hij had er niet bij verteld dat hij dat zelf op een werkelijk feestelijke manier zou aanpakken, rustig wanneer dat nodig was, vrolijk en humoristisch wanneer dat op zijn plek was, lekker ontspannen en tegelijk fijn hard werkend. Een wonderbaarlijke mix die heel veel speelplezier opleverde! Dat Sacha bovendien een eigen arrangement meebracht van het Twentse volkslied, zodat we zelf op de tekst van Netty Bakker en schrijver dezes de toekomst van Huismuziek konden bezingen, was ook een schot in de roos.
We gaan nog even terug naar die allereerste foto, want die heeft nog iets bijzonders. De muzikanten kijken natuurlijk niet achterom, daar is de situatie te spannend voor, maar aan de wand achter hen hangen twee schilderijen die deel uitmaken van een groter kader van deze jubileumdag, namelijk het geheel van ‘Muziek en de andere kunsten’. Het is frappant om te merken wat er allemaal gebeurt aan kunstzinnige activiteiten in een groep als Huismuziek! Het was voor een deel een beetje jammer dat het Oeler Schooltje zo vol zat met musici, want dat betekende dat de andere kunstvormen die gepresenteerd werden, soms wat in de verdrukking raakten. Schilderijen van Erna Hilgerink en Dini Besseler, een beeld van Tineke van der Kemp, keramiek van Remke Veerling en Jannie Munk, quilts van Fenny Bouwsema, dat heeft allemaal ruimte nodig en die ruimte werd nogal in beslag genomen door al die muzikanten. In dat opzicht heeft de literatuur het gemakkelijker, want zoiets kun je voorlezen en als drukwerkje weggeven. De jubileumcommissie was heel blij met jullie enthousiaste reacties op Een avondje thuis op Nohant, het jubileumgeschenk dat zeer toepasselijk alle toonladders weergeeft!
Foto 3 was uiteindelijk onweerstaanbaar: als catering zulke indrukwekkende belangstelling oproept, dan is alles werkelijk super perfect geslaagd.
Interval juni 2017
Wat is geweest:
Samenspeeldag onder leiding van Jeanne van der Linden.
Op zaterdag 8 april vond de samenspeeldag onder leiding van Jeanne van der Linden in het Stift in Weerselo plaats.Na een kort woordje van onze voorzitter begonnen we met de Vierde Symphonie van William Boyce, meteen maar met deel drie: Tempo di Gavotta, zodat het danstempo er meteen goed inzat. Later speelden we de delen een en twee: Pomposo en Andante, afgewisseld met een leuk stuk Braziliaanse muziek: Negrinho do patoreio, en met een mars van Mozart: KV335. In het arrangement van Jeanne is dat stuk goed speelbaar, maar niet zo gemakkelijk. We moesten flink ons best doen.In de grote pauze werd er heerlijke romige soep geserveerd, met stokbrood en nog een heleboel andere lekkere dingen. ’s Middags werden de puntjes op de i gezet en de laatste hobbels genomen, zodat we uiteindelijk alles goed konden spelen. Dat was wel een applausje waard voor Jeanne, die dat met veel geduld en energie voor elkaar had gekregen.
Dankzij de inzet van velen werd het een HEERLIJKE dag.
Ademhalen met Sanna van Elst.
De cursus werd op 6 mei gegeven in Het Stift in Weerselo door Sanna van Elst. 10 deelnemers hadden zich opgegeven.
Na een korte inleiding van Sanne vraagt zij aan de deelnemers of zij voorover willen buigen, als een zoutzak, de armen losjes langs het lichaam. Inademen naar de buik, het bekken kantelt iets naar achteren en de onderrug wordt bol. Leg de handen op de rug/billen en voel wat er gebeurt. Het gaat er om dat we leren ademen in de buik. Dit is belangrijk voor een goede ademsteun bij zowel het spreken als het fluiten. Die ademsteun zorgt er voor dat we bij het fluiten een mooie lange gelijkmatige toon kunnen maken zonder dat deze inzakt. Daarbij moeten we zorgen voor reserveadem, zodat we bij opnieuw inademen daar op voort kunnen bouwen. Dus we moeten zorgen dat we niet al onze adem opmaken voor we weer aan de volgende fase beginnen. Dit is maar een van de voorbeelden. We krijgen die morgen meerdere oefeningen. Deze zijn vooral gericht op het leren ontspannen en goed ademen in de buik. Te vaak ademen wij te veel in de borst, hebben de schouders opgetrokken en houden de buik in. Goed ademen is in het belang van onze gezondheid.
Er werden verder twee stukken gespeeld met aandacht voor waar de inademing moet zijn. Deze cursus werd als zeer zinvol ervaren en zal waarschijnlijk herhaald worden.